عنوان اختراع ساخت داربست سه بعدي ژلاتين/لامينين به روش كرايوليوفيليزاسيون جهت بهينه سازي كشت و تمايز سلولهاي بنيادي است و زمينه فني اختراع زيست شناسي سلولي و مواد زيستي است. در بسياري از بيماري هاي حاد، نياز به پيوند بافت يا سلول وجود دارد كه با توجه به كمبود دهنده مناسب و مشكلات ايمونولوژيك و خطر رد پيوند، استفاده از روشهاي سلول درماني و تمايز سلولهاي بنيادي مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. به دليل پايين بودن خلوص و كارايي سلول هاي تمايزيافته در شرايط دوبعدي در in vitro، شبيه¬سازي هر چه بيشتر شرايط كشت و تمايز سلول به شرايط in vivo، به روشي ساده و ارزان موضوع بسياري از پژوهش هاي حاضر گرديده است. داربست حاضر براساس شبيه سازي دو نقش داربستي و تعديل فرايندهاي بيولوژيك ماتريكس خارج سلولي ساخته شد. به اين منظور با استفاده از هيدروژل ژلاتين، شرايط داربستي شبيه سازي شد. در نهايت تعديل فرايندهاي بيولوژيكي توسط پوشش لامينين بر روي داربست ژلاتيني، به روش جذب سطحي انجام شد. عدم سميت داربست توسط آزمون MTT اثبات گرديد (شكل2 صفحه2). ساختار داربست و نيز توان حمايت اتصال سلولي آن با استفاده از تصويربرداري ميكروسكوپ الكتروني نشان داده شد (شكل1B- صفحه1).

- بارگذاري پروتئين بر روي نانو ذرات با درصد بارگذاري پائيني 4/8 انجام پذيرفت. - بر خلاف تصور، محلول آبي حاوي پروتئين نه تنها اندازه ذره اي را افزايش نداد بلكه موجب كاهش اندازه ذره اي شد. - بررسي هاي رهايش در حالت In vitro نشان داد كه در ساعات اوليه آزمايش سرعت پروتئين آزاد شده در محيط حالتي انفجاري داشته و تا حدود 60 درصد پروتئين انكپسوله شده در محيط رها مي شود. سپس طي زمان 288 ساعت اين ميزان رهايش با شيب آهسته تري ادامه پيدا كرد. - بررسي الگوي رهايش در حالت برون تني نشان دهنده سه قسمت كلي مي باشد كه عبارتند از: يك مرحله رهايش انفجاري در مدت 48 ساعت اول به ميزان حدودا 60 درصد پروتئين، مرحله دوم يك رهايش درجه صفر نفوذي تا روز نهم و در نهايت رهايش همراه با تخريب پليمر تا روز سي و سوم كه تا اين روز تمام پروتئين در محيط آزاد شده است.